ජිවිතේ එක්තරා කාලයක්

සිව් අවුරුදු උපාධිය
සිතෙහි දරා ගෙන
සිනාසෙන උන් අතර
සිහි උනා මට නුඹව

සිව් මසකි හැරයන්න
සිව් දෙසින් සපැමිනුන 
සිත් දේද සමුගන්න
සිහි උනා මට නුඹව

සිත ගියපු තුරු වදුලු
සිව් දෙසින් හිත හදපු
සියල්ලම එක් කරපු
සිහි උනා මට නුඹව

සිනාසෙනු කියා දුන්
සිතෙහි දිරි දරා දුන්
සියලු දේ අපට දුන්
සිහි උනා මට නුඹව

 

යාලුවෙක් මුහුණු පොතේ එයාගේ තාත්තා ලියපු, ලස්සන කවි පෙළක් දාලා තිබුනා. එකේ හැම පේලියක්ම පටන් ගත්තේ “අ “ අකුරෙන්. කවිවලටත් වඩා මගේ හිත ඒකට ඇදිලා ගියා. අපෝ මට නම් කවි ලියන්න බෑ පොඩ්ඩක්වත් , එත් මේ වගේ යන්තම් වචන ටිකක් නම් ගලපගන්න පුළුවන් කමක් තිබ්බා. එකත් එක්ක මම උත්සාහ කළා “ සි” යන්නෙන් පටන් ගන්න පේලි සහිත වචන සටහනක් ලියන්න. උත්සාහය සාර්ථකද අසාර්ථකද කියලා දන්නේ කියවන ඔයාලා තමයි.

මේක ලියන්න හේතු උනා කතාව , එහෙම නැත්නම් වචන වල තේරුමට ගියොත් ඇත්තටම සිව් අවුරුදු ඉංජිනේරු උපාධිය ඉවර වෙන්න තියෙන්නේ තව හරියට මාස 4ක් වගේ. හිතට ගොඩක් දේවල් , දුක ,සැප, ආදරය , විරහව, යාළුකම් වගේම ජිවිතයට වටිනාකම් ගොඩක් එකතු කරගන්න ලැබුණු අවුරුදු 4ක් ඉවර වෙන්න යන්නේ.

නික්මෙන්නට මත්තෙන් සරසවිය ගැන ලියන්න දේවල් ගොඩක් තියෙනවා. එත් සමහරක් වෙලාවට ගොඩක් දේවල් ලියන්න අරන් ආපහු මකපු අවස්ථා බොහොමයි. ජිවිතේ එක්තරා කාලයක්. ගිහින් එන්නම්